zoals The Cure, maar wens ze dat ze werden bijgewerkt met een beat in 2010-stijl? Dan is de AOTW van dit album voor jou!

Het tweede album van deze Chicago-band, die worden beïnvloed door wire en televisie, is een thuisloop. Er is echt geen slecht nummer op het album.
Auto-pain door dieper

Blijf lezen voor meer!

Ook onlangs uitgebracht is het soloalbum van Brigid Dawson van de Oh Sees, met een band genaamd The Mothers Network (een idee van de hoed voor Frank Zappa?). Met de titel Ballet of the Apes, het is nog steeds indie -folk, maar ik vond mezelf veel dieper ingewikkeld door deze plaat dan door iets van oh ziet. “The Fool” voelde een beetje als de Pennyroyal -thee van Nirvana, waardoor een moderne psych -sfeer een grunge -geluid bracht. Carletta’s in Hats heeft weer een Britse psychedelia -smaak uit de jaren 60. Wanneer mijn dag van de Crone komt, voelt ook heel zestig, maar veel meer zoals Donovan. Het titelnummer herinnert aan het werk van Pink Floyd met Syd.

Het album is bijna een eerbetoon (in geluid-dit zijn allemaal originelen, geen covers) voor de zuur-dropping dagen van de jaren ’60. heel cool.

Ballet of Apes door Brigid Dawson & The Mothers Network
Runner Up Album of the Week: Empty Country’s Eponymous Debut is een solide verzameling Smooth Americana.
Leeg land door leeg land