Waar Deel 1 de herfst omvat, terwijl Aria Volume 2 begint, komt de winter. Het eerste hoofdstuk introduceert de sneeuwbugs, kleine wezens die zijn aangezien voor paardenbloemwagen. Ze hebben seizoensgebonden levenscycli, komen alleen uit de kou en verlaten ideaal voor de eerste sneeuw.

Hoofdpersonage Akari is op zijn minst een tiener, met een carrière, maar in het begin van het boek, wanneer ze nog nooit een vuur in een open haard heeft gezien, lijkt ze heel jong. Aan de andere kant komt ze uit een veel meer technologische wereld die volledig is verloren met de natuur en seizoensgebonden veranderingen, dus dit soort concessies aan het weer zouden echt nieuw en anders voor haar zijn. Ik sympathiseer met haar wennen aan rillingen en haar frequente uitroepen: “Het is koud!” Het deed me denken aan de eerste keer dat ik een wintertijd in de Midwest doorbracht, nadat ik voorheen voornamelijk in het zuiden had gewoond.

Ik waardeer haar onschuld met grote ogen. Het is een geweldige tip om te vertragen en het draaien van de seizoenen en de aantrekkelijke aspecten van elk te overwegen. Sommigen zullen klagen dat er niets gebeurt in deze serie, maar ik vind het echt leuk om de techniek van Akari aan de wereld te zien, waar alles nieuw en geweldig is. Customs en rituelen zoals die ze leert, zijn cruciale markers van het passeren van tijd. Ze moeten worden gewaardeerd en verwelkomd.

Haar tijdelijke adoptie van een sneeuwbug erkent dat relaties ook van voorbijgaande aard kunnen zijn, doorgaan als het draaien van de kalender of slechts voor een korte tijd beschikbaar zijn. En dat is oké. De kunst is perfect geschikt voor dit soort meditatieve verhalen. Charmante beelden van wat Akari in haar wereld ziet, moedigen de lezer aan om na te denken over zowel haar omgeving als bij uitbreiding van zichzelf.

Het volgende hoofdstuk bevat die klassieker van manga, de reis naar een hete lente. Deze is echter op twee manieren anders uit veel versies: de lente is een verlaten overstroomd herenhuis in plaats van een buitenzwembad, en de meisjes houden hun handdoeken de hele tijd. Dat geeft het hele ding een sfeer van schopwarmte in plaats van de normale duwtje knipoog knipoog knipoogstroomtechniek die veel andere kunstenaars nemen. Ik heb nog nooit zo veel gewild dat ik naar een dagspa zou gaan zoals ik deed na het afronden van dit hoofdstuk.

Dat is slechts de helft van het boek, en het is al het lezen waard. Extra verhalen zijn onder meer het touren van de underground van de stad in het gezelschap van een jonge man, het festival dat oudejaarsavond viert en ter voorbereiding op de lente, carnaval. Het excuus om dergelijke soortgelijke gebeurtenissen te hebben, is dat de kolonisten van deze waterplaneet hun voorouderlijk huis herdenken. Ik, ik vind het gewoon leuk om de rituelen zo goed door Kozue Amano te zien gevangen.

Deel dit:
Twitter
Facebook
Tumblr

Gerelateerde berichten:

Meer nieuws over Aria’s terugkeer een interview met Stu Levy op ICV2, de CEO van Tokyopop gaf nog wat meer informatie over de plannen van het bedrijf om Aria te herdrukken. Aria van Kozue Amano (en zijn twee-volume voorgangerserie Aqua) was een prachtig geïllustreerde Light Science Fiction-serie over Girl Gondoliers op een toekomstige Mars die er veel uitzag …

Aria Volume 6During De drukke eindejaar/nieuwe startperiode, vaak probeer ik vaak een beetje escapisme te vinden, een lezing om me weg te nemen van alledaagse taken en naar een andere wereld, zelfs als ze zo verreiken zijn als een verbeelding van een Job als gondelier op een andere planeet in de toekomst. Dat soort verhalen …

Aria zal terugkeren in november in contrast met mijn pessimisme, het lijkt erop dat Aria Book 5 tenslotte zal verschijnen. (Een eerder gebruik van het boek werd aan het begin van het jaar geannuleerd.) Brigid kreeg een e -mail van Marco Pavia, marketingdirecteur van Tokyopop, en zei dat Volume 5 in november uitkomt. Natuurlijk,…